Cruise met de Serenade of the Sea

Dit was de naam van ons cruise schip	Zondag 5 september 2004 Deze dag zouden we voor het eerst een echte cruise gaan maken op een "Love Boat". Eerst reden we naar de verkeerde haven in Vancouver (waar we vandaan zouden vertrekken), alwaar we, met de koffers in de hand, werden verzocht een taxi te nemen en 3 KM verder in te checken. Dus na 15 minuten liepen we weer met de koffers in de hand naar het gebouw waar we onze vouchers konden verwisselen voor een seapass. De koffers werden uit onze handen getrokken, ons kamernummer werd gevraagd en erop geplakt, en die werden keurig voor onze kamer in de boot gezet. Het eerste stukje service was duidelijk. We kregen een pasje (seapass) en daarmee konden we betalen op de boot, deze pas was gekoppeld aan onze creditcard. Bij het inchecken was wat onduidelijkheid over onze kamer, we hadden een buitenhut geboekt, maar bij onze kamer aangekomen bleek dit dus een kamer te zijn met een balkon. We hebben wel vaker mazzel op vakantie. Dit is de gang naar onze kamer, hij was 75 meter lang, de kamer was groot genoeg voor ons, (ik ben 1.93 en Hanny is 1,82) het bed groot genoeg, kastruimte zat en de douche prima.

Vlug onze handbagage op de kamer gebracht en vlug even genieten van onze kamer en balkon, op naar het dek. We sliepen op dek 7 en we gingen naar dek 12 want daar was het zwembad en een grote railing om lekker te kunnen zien hoe we gingen afvaren. Het was (in tegenstelling tot die 2 weken ervoor) schitterend weer en we kochten 2 Alaskan pale biertjes en gingen genieten van het zonnetje.
Om 17.00 uur zou een band komen spelen bij het zwembad, dus zaten wij goed om alles te zien (wij zijn van die mensen die niks willen missen). Maar om 16.15 uur kwam een ober ons vertellen dat we een reddingsvesten oefening moesten doen, that must be a joke? Nee, op naar de kamer en met je reddingvest op zoek naar jou reddingsboot (op je reddingsvest stond het nummer van de boot). Daar sprak de kapitein ons toe en ze lieten de noodtoeter horen en we konden weer gaan naar ons favoriete plekje in de zon.
Om precies 17.00 uur gingen de trossen los en langzaam kwam er beweging in de boot, heel langzaam achteruit, even draaien en daar gingen we richting de grote oceaan tussen alle eilanden door van de Inside Passage.
Dit was voor mij toch het meest indrukwekkende moment van deze cruise, het wegvaren. Alle kleine bootjes die naar je zwaaiden en langs de skyline van Vancouver varen. Terwijl wij aan de railing volmaakt gelukkig stonden te zijn stond 1 dek lager aan het zwembad een band te spelen. Deze cruise kon nu al niet meer kapot, en we waren toch al een uur weg!
s'Avonds voor het eten nog even onze eerste zonsondergang bekeken aan boord van onze boot.
	Maandag 6 september
Maandag gingen we alleen een dag varen, en dus konden we mooi even de boot verkennen, als we dat al zouden redden in een dag. Voor het verkennen van de boot met al de maten, hoeveel passagiers (2501) en al ander ditjes en datjes klik dan even hier. In het midden was een grote hal die 11 verdiepingen open doorliep naar boven, zie foto's.	Dit is de hal van onder en boven bekeken.
Er was nog een mooi theater aan boord, een mooi binnenbad en bij de liften was een soort plategrond wat er allemaal te doen was op deze verdieping
Ook was de boot voorzien van een schitterende fitness ruimte, hier zijn we niet geweest, midgetgolfbanen, klimwand, basketbalveld, casino en een discotheek.

In de Inside Passage zijn over het algemeen veel walvissen, dolfijnen, orka's en ander "wildlife" te vinden. Na de lunch gingen we even op het balkon staan, en binnen een paar minuten hadden we geluk want daar kwam Free Willy met Flipper. In Sea World was het geweldig maar in het wild is het toch vele malen mooier.
Maandagavond was er een Captain's diner, en er werd verwacht dat de vrouwen in gala en de mannen in smoking. Nu ben ik van nature spijkerbroeken en t-shirt drager en een smoking moest ik dus lenen van een kennis van ons die ook behoorlijk lang is. Het was wel heel spannend, ik in een smoking en Hanny in een jurk, maar op zo'n prachtige boot hoort dat er wel een beetje bij.
	Dinsdag 7 september
Vandaag gaan we varen naar de Hubbard Glacier, een grote glacier die uitmond in zee. Een muur van ijs brokkelt langzaam af in de zee met groot geweld, als je erbij bent geweest weet je hoe indrukwekkend het is. Deze glacier was (naar mijn schatting) ongeveer 4 KM breed en 80 Mtr hoog, als je daar met een schip voor vaart zie je pas hoe een enorme massa ijs het is. Voor de glacier dreef het vol met ijsschotsen waar we ook regelmatig zeehonden op zagen liggen. Na ongeveer 2 uur gingen we verder varen, morgen gaan we naar Skagway.
	Woensdag 8 september
Skagway, een stad waar van 1896 tot 1900 een goudkoorts heerste. Skagway was de "port" naar het Klondike gebied waar veel goud was te vinden. Vanaf Skagway was het ongeveer 900 KM lopen naar de Klondike (een gebied rond Dawson (Yukon), een stad in Canada waar de rivier de Klondike stroomt). De White Pass route ging door de bergen waar het vaak guur en koud was. In 1897 werd er begonnen met het bouwen van een spoorbaan naar Dawson door de bergen. De spoorbaan is nog steeds open voor publiek en wij als echte toeristen wilde deze route niet missen. De ijzeren brug van hiernaast wordt overigens niet meer gebruikt.
Skagway ademt nog steeds de sfeer uit van rond 1900, het heeft een grote haven en nu liggen er allemaal cruise schepen aan. De dag dat wij aan kwamen varen lagen er al 3 van die grote schepen in de haven, voor zo'n klein stadje was het een gewone dagelijkse invasie van touristen die de hele dag oe en ahh riepen en overal foto's van maakten, wij deden daar uiteraard net zo hard aan mee. Na afloop van deze rit hebben we nog even in een kroeg in Skagway een paar lekkere biertjes gedronken.
	Donderdag 9 september
Dit was de dag dat we naar de hoofdstad van Alaska gingen, Juneau. Van de 3 steden die we met de boot aandeden was Juneau de minst aantrekkelijke, omdat we eind van de middag weer zouden afvaren gingen we lekker vanaf 15.00 uur aan het zwembad liggen. Het was wederom een stralende dag met een strakblauwe hemel en zo'n 15 graden, in de zon en uit de wind ging dat best.
	Vijdag 10 september
Ketchikan was ons doel van deze dag, s'ochtends werden we wakker en we lagen al aan de haven. Vanaf de boot keken we zo in het dorp, dus het was verder lopen van onze hut naar de uitgang als van de uitgang naar het centrum. Aan de haven werd de gevangen vis direct schoongemaakt.
Om 15.00 vertrokken we om een paar uur later door de "Misty Fjords" te varen. Varen tussen eilanden met hele steile wanden, en doodlopende fjorden was prachtig wat eigenlijk zo inmens groot was dat het met geen mogelijkheid op een foto tot uitdrukking kwam. s'Avonds hebben we wederom in gala en smoking gegeten met naast ons de tafel met de kapitein en wat andere hoge heren van de boot, (en toch bleef de boot keurig varen). Hiernaast ook een paar foto's van het restaurant en wat foto's van zomaar mooie dingen onderweg .
	Zaterdag 11 september
Deze dag gingen we weer richting Vancouver door de Inside Passage. Maar nu gingen we er met daglicht doorheen. Geweldig als je daar aan het dek staat en er komt opeens een groep met 12 orka's langs zwemmen, dit blijft een geweldig spektakel. s'Middags lekker aan het dek een borrel genomen met Bianca en Mary, 2 vrolijke jonge meiden met wie we een paar keer aan de bar gezeten hebben; ook de cocktails waren erg lekker aan boord (no clap?).
	Zondag 12 september
Vandaag om 8.00 uur moesten we onze kamer uit zijn en dus al gegeten hebben. Onze koffers hadden we de avond ervoor al neergezet in de gang, dus die hoefden we niet zelf van boord te tillen. Er sond een bus klaar buiten om ons naar het Schiphol van Vancouver te rijden alwaar we tot 16.00 uur moesten wachten tot ons vliegtuig richting Holland vetrok. Een geweldige week achter de rug op een boot die wij ons leven lang niet meer zullen vergeten.	Zou u nog meer willen weten over Alaska, ga dan eens kijken op http://alaska.pagina.nl. Of naar http://alaska.sitepark.nl OverAlaska en andere reisverhalen.
Voor meer reisverhalen van Gerard en Hanny, ga dan naar de beginpagina

Vlug onze handbagage op de kamer gebracht en vlug even genieten van onze kamer en balkon, op naar het dek. We sliepen op dek 7 en we gingen naar dek 12 want daar was het zwembad en een grote railing om lekker te kunnen zien hoe we gingen afvaren. Het was (in tegenstelling tot die 2 weken ervoor) schitterend weer en we kochten 2 Alaskan pale biertjes en gingen genieten van het zonnetje.

Om 17.00 uur zou een band komen spelen bij het zwembad, dus zaten wij goed om alles te zien (wij zijn van die mensen die niks willen missen). Maar om 16.15 uur kwam een ober ons vertellen dat we een reddingsvesten oefening moesten doen, that must be a joke? Nee, op naar de kamer en met je reddingvest op zoek naar jou reddingsboot (op je reddingsvest stond het nummer van de boot). Daar sprak de kapitein ons toe en ze lieten de noodtoeter horen en we konden weer gaan naar ons favoriete plekje in de zon.

Om precies 17.00 uur gingen de trossen los en langzaam kwam er beweging in de boot, heel langzaam achteruit, even draaien en daar gingen we richting de grote oceaan tussen alle eilanden door van de Inside Passage.

Dit was voor mij toch het meest indrukwekkende moment van deze cruise, het wegvaren. Alle kleine bootjes die naar je zwaaiden en langs de skyline van Vancouver varen. Terwijl wij aan de railing volmaakt gelukkig stonden te zijn stond 1 dek lager aan het zwembad een band te spelen. Deze cruise kon nu al niet meer kapot, en we waren toch al een uur weg!

s'Avonds voor het eten nog even onze eerste zonsondergang bekeken aan boord van onze boot.

Maandag 6 september

Maandag gingen we alleen een dag varen, en dus konden we mooi even de boot verkennen, als we dat al zouden redden in een dag. Voor het verkennen van de boot met al de maten, hoeveel passagiers (2501) en al ander ditjes en datjes klik dan even hier. In het midden was een grote hal die 11 verdiepingen open doorliep naar boven, zie foto's.

Dit is de hal van onder en boven bekeken.

Er was nog een mooi theater aan boord, een mooi binnenbad en bij de liften was een soort plategrond wat er allemaal te doen was op deze verdieping

Ook was de boot voorzien van een schitterende fitness ruimte, hier zijn we niet geweest, midgetgolfbanen, klimwand, basketbalveld, casino en een discotheek.

In de Inside Passage zijn over het algemeen veel walvissen, dolfijnen, orka's en ander "wildlife" te vinden. Na de lunch gingen we even op het balkon staan, en binnen een paar minuten hadden we geluk want daar kwam Free Willy met Flipper. In Sea World was het geweldig maar in het wild is het toch vele malen mooier.

Maandagavond was er een Captain's diner, en er werd verwacht dat de vrouwen in gala en de mannen in smoking. Nu ben ik van nature spijkerbroeken en t-shirt drager en een smoking moest ik dus lenen van een kennis van ons die ook behoorlijk lang is. Het was wel heel spannend, ik in een smoking en Hanny in een jurk, maar op zo'n prachtige boot hoort dat er wel een beetje bij.

Dinsdag 7 september

Vandaag gaan we varen naar de Hubbard Glacier, een grote glacier die uitmond in zee. Een muur van ijs brokkelt langzaam af in de zee met groot geweld, als je erbij bent geweest weet je hoe indrukwekkend het is. Deze glacier was (naar mijn schatting) ongeveer 4 KM breed en 80 Mtr hoog, als je daar met een schip voor vaart zie je pas hoe een enorme massa ijs het is. Voor de glacier dreef het vol met ijsschotsen waar we ook regelmatig zeehonden op zagen liggen. Na ongeveer 2 uur gingen we verder varen, morgen gaan we naar Skagway.

Woensdag 8 september

Skagway, een stad waar van 1896 tot 1900 een goudkoorts heerste. Skagway was de "port" naar het Klondike gebied waar veel goud was te vinden. Vanaf Skagway was het ongeveer 900 KM lopen naar de Klondike (een gebied rond Dawson (Yukon), een stad in Canada waar de rivier de Klondike stroomt). De White Pass route ging door de bergen waar het vaak guur en koud was. In 1897 werd er begonnen met het bouwen van een spoorbaan naar Dawson door de bergen. De spoorbaan is nog steeds open voor publiek en wij als echte toeristen wilde deze route niet missen. De ijzeren brug van hiernaast wordt overigens niet meer gebruikt.

Skagway ademt nog steeds de sfeer uit van rond 1900, het heeft een grote haven en nu liggen er allemaal cruise schepen aan. De dag dat wij aan kwamen varen lagen er al 3 van die grote schepen in de haven, voor zo'n klein stadje was het een gewone dagelijkse invasie van touristen die de hele dag oe en ahh riepen en overal foto's van maakten, wij deden daar uiteraard net zo hard aan mee. Na afloop van deze rit hebben we nog even in een kroeg in Skagway een paar lekkere biertjes gedronken.

Donderdag 9 september

Dit was de dag dat we naar de hoofdstad van Alaska gingen, Juneau. Van de 3 steden die we met de boot aandeden was Juneau de minst aantrekkelijke, omdat we eind van de middag weer zouden afvaren gingen we lekker vanaf 15.00 uur aan het zwembad liggen. Het was wederom een stralende dag met een strakblauwe hemel en zo'n 15 graden, in de zon en uit de wind ging dat best.

Vijdag 10 september

Ketchikan was ons doel van deze dag, s'ochtends werden we wakker en we lagen al aan de haven. Vanaf de boot keken we zo in het dorp, dus het was verder lopen van onze hut naar de uitgang als van de uitgang naar het centrum.

Aan de haven werd de gevangen vis direct schoongemaakt.

Om 15.00 vertrokken we om een paar uur later door de "Misty Fjords" te varen. Varen tussen eilanden met hele steile wanden, en doodlopende fjorden was prachtig wat eigenlijk zo inmens groot was dat het met geen mogelijkheid op een foto tot uitdrukking kwam. s'Avonds hebben we wederom in gala en smoking gegeten met naast ons de tafel met de kapitein en wat andere hoge heren van de boot, (en toch bleef de boot keurig varen).

Hiernaast ook een paar foto's van het restaurant en wat foto's van zomaar mooie dingen onderweg .

Zaterdag 11 september

Deze dag gingen we weer richting Vancouver door de Inside Passage. Maar nu gingen we er met daglicht doorheen. Geweldig als je daar aan het dek staat en er komt opeens een groep met 12 orka's langs zwemmen, dit blijft een geweldig spektakel. s'Middags lekker aan het dek een borrel genomen met Bianca en Mary, 2 vrolijke jonge meiden met wie we een paar keer aan de bar gezeten hebben; ook de cocktails waren erg lekker aan boord (no clap?).

Zondag 12 september

Vandaag om 8.00 uur moesten we onze kamer uit zijn en dus al gegeten hebben. Onze koffers hadden we de avond ervoor al neergezet in de gang, dus die hoefden we niet zelf van boord te tillen. Er sond een bus klaar buiten om ons naar het Schiphol van Vancouver te rijden alwaar we tot 16.00 uur moesten wachten tot ons vliegtuig richting Holland vetrok. Een geweldige week achter de rug op een boot die wij ons leven lang niet meer zullen vergeten.

Zou u nog meer willen weten
over Alaska,
ga dan eens kijken op http://alaska.pagina.nl.
Of naar http://alaska.sitepark.nl

OverAlaska en andere reisverhalen.

Voor meer reisverhalen van Gerard en Hanny, ga dan naar de beginpagina